Stopa sportowca zwana też stopą atlety, to nic innego jak rodzaj grzybicy stóp. Zwykle występuje u osób, które mają problem z poceniem się stóp w nieodpowiednim obuwiu. Na tę dolegliwość cierpi nawet 15-25% społeczeństwa. Jak zdiagnozować i leczyć chorobę?
Oznaki i objawy stopy sportowca
Najczęściej dolegliwość objawia się jako łuszcząca się wysypka, która zazwyczaj powoduje swędzenie i pieczenie w danym miejscu (często między palcami). Rozróżniamy tzw. „mokasynową” odmianę grzybicy stóp, która powoduje przede wszystkim łuszczenie się skóry na podeszwach i bokach stóp. Do najczęstszych objawów tej choroby należą:
- zaczerwieniona i swędząca skóra
- łuszczenie się skóry
- pękająca skóra
- pęcherzyki wypełnione płynem
- gruba skóra na stopach
Infekcja grzybicza może dotyczyć nie tylko skóry stóp, ale też rozprzestrzenić się na paznokcie. Przez to mogą być one odbarwione, pogrubione albo mogą się kruszyć.
Kiedy udać się do lekarza ze stopą sportowca?
Przez to, że schorzenie znane jako stopa sportowca może powodować pękanie skóry, sprawia też ono, że stopy są bardziej podatne na infekcje bakteryjne. Dlatego właśnie jeżeli wysypka i łuszcząca się skóra nie ustąpią same w okresie dwóch tygodni i nie działają na nie maści czy spraye dostępne bez recepty, warto skonsultować się z lekarzem.
Na objawy grzybicy stóp powinny być szczególnie uczulone osoby cierpiące na cukrzycę. Zazwyczaj to właśnie te osoby mają większe ryzyko wdania się infekcji. Jeśli cierpisz na cukrzycę i zauważysz wysypkę i łuszczenie się skóry na stopach, a już szczególnie wtedy, kiedy na stopach występuje zaczerwienienie czy obrzęk, koniecznie udaj się do lekarza. Mogą to być już oznaki infekcji.
Przyczyny i czynniki ryzyka grzybicy stóp
Stopę sportowca może wywołać kilka różnych rodzajów grzybów, w tym drożdżaki. Najczęściej infekcję stóp powodują grzyby zwane dermatofitami. Wymagają one keratyny do wzrostu i często prowadzą do chorób skóry. Najczęściej winne są Trichophyton rubrum i Trichophyton mentagrophytes. Również Epidermophyton floccosum jest rodzajem grzyba często odpowiedzialnym za grzybicę. Dermatofity powodują także infekcje skóry i świąd.
W przypadku stopy sportowca grzyby rozwijają się w wierzchniej warstwie skóry i początkowo wnikają do skóry przez małe pęknięcia. Oczywiście mikroorganizmy potrzebują do rozwoju wilgoci i ciepła, dlatego warunki, które zapewniamy im, nosząc skarpetki i buty, są dla nich idealne. Grzybica stóp jest jak na pewno wiemy zaraźliwa – możliwe jest też zarażenie się poprzez dotknięcie zakażonej skóry osoby, która cierpi już na grzybicę albo nawet powierzchni, z którą miała ona kontakt. Dlatego właśnie tak często zarażamy się grzybicą na basenie, gdzie ludzie często chodzą boso.
Możemy też zarazić się stopą sportowca przez słabą higienę, kiedy:
- nie myjemy i nie osuszamy stóp po ćwiczeniach albo zamoczeniu stóp
- nosimy zbyt ciasne buty i wilgotne skarpetki
- korzystamy z ręczników, dywaników lub butów innych osób
- chodzimy boso w miejscach publicznych
Co ciekawe, to mężczyźni są częściej narażeni na grzybicę stóp.
Jak diagnozuje się stopę sportowca?
Lekarz, do którego się udamy, może być w stanie zdiagnozować grzybicę stóp już na pierwszy rzut oka. Może zadać nam też kilka pytań na temat higieny i stylu życia. W rzadkich przypadkach, aby wykluczyć inne choroby, specjalista może chcieć pobrać próbkę skóry ze stopy w celu wykonania testów laboratoryjnych.
Leczenie stopy sportowca
Zazwyczaj grzybica stóp dobrze reaguje na leczenie domowe, a więc stosowanie maści i sprayów antygrzybicznych. Zazwyczaj po 2-4 tygodniach leczenia objawy znikają. Jeżeli jednak nie zadbamy o odpowiednią higienę stóp, schorzenie może powracać. Jeśli cierpisz na cukrzycę, możliwe, że konieczne będzie długotrwałe leczenie lekami przeciwgrzybiczymi, jak również zastosowanie środków zapobiegawczych. Jeżeli terapia nie pomoże albo kiedy zauważysz, że stopa jest opuchnięta i ciepła w dotyku, a Ty odczuwasz ból i gorączkę, natychmiast udaj się do lekarza, ponieważ są to już oznaki infekcji.
Kiedy już wyleczymy infekcję, warto zadbać o to, żeby szybko nie wróciła. Dlatego warto nosić bawełniane skarpetki, które pozwalają naszym stopom oddychać, często je zmieniać, myć stopy po każdym treningu i na pewno korzystać z klapek w przestrzeniach publicznych. W miarę możliwości latem starajmy się też chodzić w sandałach albo innych butach, które nie są zamknięte. Takie nawyki powinny nas uchronić przed nawrotem stopy sportowca.
